Verloskundige Lieke
Reizen daar hou ik van! Daarom neem ik je mee op een voor mij bijzondere reis. De reis onderweg naar het moederschap. Deze reis begon al erg vroeg in mijn leven.
Ik wist namelijk al op jonge leeftijd dat ik ooit zelf zwanger wilde zijn. Het feit dat ik dan ook moeder zou worden was toen nog niet persé mijn droom. Ik weet het, dit klinkt een beetje vreemd. Ik zal het je uitleggen. Die groeiende buik, dat getrappel, het leek me heerlijk! Zwangere vrouwen trokken altijd mijn aandacht. Ik denk dat deze sterke zwangerschapswens mijn interesse in het verloskundige vak heeft aangewakkerd. De keuze voor dit dankbare vak is dus eigenlijk heel logisch. Naarmate ik ouder werd, werd de zwangerschapswens ook echt een kinderwens. Meer dan welkom waren dan ook de twee baby’s die na mijn zwangerschappen zijn gebleven.
Mijn eerste bevalling begon, geheel passend bij mij, met een kleine vertraging. Ik wilde thuis bevallen, maar bij 8 cm ontsluiting zwakten de weeën af. Hierdoor ontkwam ik niet aan het gevreesde autoritje richting ziekenhuis. In mijn herinnering hevig puffend en hangend aan het handvat boven de autodeur. Elke tegenligger staarde naar mijn bijzondere houding en rode hoofd, ik weet het zeker! Volgens manlief viel dit echter wel mee. Aangekomen op bestemming was ik blij dat de weeënopwekkers zijn werk deden waardoor mijn dochter even later op mijn buik lag. Deze bijzondere reis is mijn meest intense ervaring! Je stelt je er veel van voor, maar hoe het echt is voel je dan pas. Dat moment, die onvoorwaardelijke liefde, dat gun ik jou!
Als verloskundige krijg ik energie van de afwisseling in mijn vak. Geen dag is hetzelfde. De ene dag heeft mijn dienst te weinig uren en de volgende dag kan ik echt de tijd nemen om te kletsen tijdens een kraamvisite. Soms gaat mijn telefoon de hele dag, op andere dagen is het zo rustig dat ik twijfel of mijn toestel het nog wel doet?
Ik werk gestructureerd, netjes en kan goed het overzicht bewaren. Thuis daarentegen vinden ze me minder opgeruimd. Ik ben een goede luisteraar en heb respect voor de ander. Hierdoor durft een zwangere of pas bevallen vrouw zich kwetsbaar op te stellen. Situaties waarin er met een cliënt echt een band ontstaat zijn me dierbaar. Ik hoop dan dat niet mijn collega, maar ik uiteindelijk de bevalling mag doen.
Een nachtelijke bevalling is voor mij een cadeautje. Het begin van een reis, waarin een kindje voor het eerst ‘het maanlicht ziet’. Het blijft speciaal wanneer ik in de vroege ochtend naar huis rijd, muziekje aan, in de huizen gaan dan langzaam alle lichten aan. Niemand weet wat voor bijzonders ik die nacht heb ervaren. Dat gevoel blijft altijd heel intens.
Wees welkom klein mens.